Sabtu, 09 April 2011

ayah..maafkan adik..

petang tadi masuk waktu maghrib, tergerak hati nak call ayah. masa tu pulak aku kat pasar malam. mila cakap, mengagak la call time maghrib ni. tapi aku tetap jugak nak call ayah. hati berdebar sangat tunggu ayah angkat panggilan aku..hurm
belum sempat aku bagi salam, ayah terus cakap "adik..ayah sakit sangat ni..ayah kat masjid. nak solat maghrib..tapi ayah sakit dik..sakit sangat.."..nak berderai rasanya airmata aku ni..yup. memang kat situ jugak aku menangis. hanya Allah je yang tahu perasaan aku saat ni. biala orang nak tengok aku menangis ke hape ke. lantak la. aku cuba tahan sebak. tapi aku tak kuat. aku tak sekuat kau mila. mila tak henti tenangkan aku tadi. 
lepas maghrib tadi ayah masuk hospital taiping. nasib la kawan dia ada tolong hantar ayah ke hospital. aku call ayah lagi. ayah cakap dia dah makin ok sikit. Alhamdulilah.. paling menyedihkan..ayah tanya tentang result mid sem exam. aku cakap yang aku fail.. dan ayah terkejut. aku kenal benar nada suara ayah yang kecewa tu. 
maafkan adik ayah.. ayah tak buat sungguh sungguh. adik tak tekun. maafkan adik sangat sangat ayah. ayah nasihatkan aku " adik kena banyak baca buku tau. buat betul betul. kena kuat baca buku." aku tak mampu nak cakap apa apa. kelu sangat lidah aku nak terus cakap. aku tahu aku dah buat ayah kecewa dengan aku. sebab ayah terlalu mengharapkan aku. sedih sangat aku rasa. 
dan ayah pesan lagi, "adik rajin rajin doakan ayah ea.. rajin rajin la call ayah tau.." ye, maafkan adik sebab jarang call ayah.. bukan adik nak abaikan ayah. bukan adik tak hargai ayah. tapi adik sebak bila dengar suara ayah. adik sebak sangat ayah. hurm..
saat ni, aku teringin sangat nak tengok muka ayah. teringin sangat nak jaga ayah kat hospital. aku nak sangat jumpa ayah.. dah lama sangat aku tak kucup tangan ayah.. aku perlukan ayah saat ini. aku terlalu rindu ayah.. setiap kali aku rawat patient kat wad, mesti aku teringat ayah.. 
kalau la aku boleh putarkan masa.. aku nak perbetulkan keadaan. tapi semua ni dah terjadi dengan kehendakNya.. aku redha andai ini ketentuan dariNya.. 
hari ni betul betul menyedarkan aku.. kepada ayah, adik janji adik akan buat yang terbaik. adik tak nak main main dah. adik takkan leka lagi dah. adik akan kuat membaca mulai saat ni. adik janji ayah. adik janji. adik sentiasa doakan kesihatan ayah kat sana. adik takkan abaikan mak dan ayah. adik takkan lupa mak dan ayah. tak mungkin adik lupa. tu janji adik.  
ye,suatu hari nanti pasti adik datang jumpa ayah. cuma lambat atau cepat je. ye, itu juga atas takdirNya.. InsyaAllah.. Allah Maha Adil.. adik akan buat mak dan ayah tersenyum satu hari nanti.. :) 
nasib la aku ada kawan kawan yang banyak beri nasihat. beri sokongan emosi. thanx kat korang.. aku ade dorang je kat sini. dorang je tempat aku mengadu. tempat ketawa. tempat menangis. thanx tau korang. aku hargai korang sume.   :)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar